Data utworzenia parku: 19 grudnia 1986r.
Powierzchnia parku: 6.169,6 ha
Powierzchnia otuliny: 6.592 ha
Położenie administracyjne:
- województwo: świętokrzyskie
- powiaty: pińczowski, kazimierski
- miasta i gminy: Pińczów, Czarnocin, Działoszyce, Michałów, Złota
Kozubowski Park Krajobrazowy położony jest w obrębie Niecki Nidziańskiej. Obejmuje wschodnią część Garbu Wodzisławskiego. Jest to teren o wybitnych wartościach krajobrazowych i przyrodniczych, charakteryzujący się urozmaiconą rzeźbą terenu ukształtowaną na kredowym podłożu pokrytym lessami, rozległymi obszarami leśnymi i porozrzucanymi wśród lasów i pól malowniczymi osadami.
Znaczną powierzchnię parku zajmują lasy, położone na wierzchowinach i zboczach wzniesień lessowych porozcinanych dolinkami i wąwozami, pełniące ważną rolę w regulacji stosunków wodnych i klimatycznych.
Strome niezalesione zbocza wzniesień o ekspozycji południowej i południowo – zachodniej zajmują ciepłolubne murawy kserotermiczne. Wyróżniono następujące zespoły roślinności kserotermicznej: stulisza miotłowego i ostnicy włosowatej, rutewki mniejszej i szałwi łąkowej oraz omanu wąskolistnego. Z gatunków zagrożonych na uwagę zasługują: wisienka stepowa, storczyk purpurowy, len włochaty, obuwik pospolity.
W dwóch rezerwatach przyrody: „Polana Polichno” oraz „Wroni Dół”, położonych na terenach leśnych, chronione są fragmenty grądu oraz ciepłolubne gatunki fauny i flory zasiedlające śródleśne polany.
Osobliwością Parku jest występowanie w rezerwacie „Polana Polichno” groszku panońskiego (jedyne stanowisko w Polsce) oraz największego gatunku polskiego chrząszcza jelonka rogacza.
Najcenniejsze wielowiekowe okazy drzew na terenie parku i jego otuliny: lipy, wiązy, dęby, buki zostały objęte ochroną w formie 14 pomników przyrody żywej. Ustanowiono także 1 pomnik przyrody nieożywionej.
Na terenie parku występują interesujące obiekty regionalnego budownictwa wiejskiego, pozostałości dworów z założeniami parkowymi oraz obiekty sakralne. Najcenniejsze znajdują się w: Dzierążni, Górach, Pełczyskach, Młodzawach Małych, Michałowie, Probołowicach i Stradowie.
O bogatych tradycjach osadniczych świadczy wczesnośredniowieczne grodzisko w Stradowie z przełomu VIII i IX wieku, będące ośrodkiem plemiennym z początków historii państwowości polskiej.
Na terenie Parku na uwagę zasługują również charakterystyczne dla Ponidzia, niezwykle piękne przydrożne świątki i krzyże.
Na terenie parku i jego otuliny wyznaczono ścieżki dydaktyczne:
- przyrodniczo – krajobrazową ścieżkę dydaktyczną „Chroberz – Wola Chroberska”, o długości ok. 5 km.
- historyczną ścieżkę dydaktyczną „Stradów pradziejowy i wczesnośredniowieczny”, o długości ok. 3 km.