Stop wypalaniu traw!
Przełom zimy i wiosny to okres, w którym wyraźnie wzrasta liczba pożarów na łąkach i nieużytkach rolnych. Za większość z nich odpowiedzialny jest człowiek. W wyniku niekontrolowanego rozprzestrzeniania się ognia, często płoną budynki gospodarcze, lasy, a przy tym giną zwierzęta, a nawet ludzie. Pomimo prowadzonych akcji informacyjnych, nadal panuje przekonanie, że spalenie suchej trawy spowoduje szybszy i bujniejszy odrost młodej.
Od wielu lat z tą niechlubną tradycją, zmagają się: strażacy, policjanci i służby ochrony środowiska. Ogień jest żywiołem i nigdy nie możemy mieć pewności, że będziemy w stanie go opanować. Jednostki straży pożarnej apelują o rozsądek i alarmują, podając do wiadomości publicznej, że „gdy jeden pożar zostaje ugaszony, to już pojawią się kolejne”. Płoną tereny: pastwisk, trzcinowisk, wokół rowów przydrożnych oraz torów kolejowych – uważane przez ludzi za ugory, stanowią jednak cenne siedliska dla wielu gatunków roślin i zwierząt, w tym także chronionych.
Wypalanie traw i zarośli jest prawnie zabronione!
Stanowi jeden z najbardziej brutalnych sposobów niszczenia środowiska. Wbrew pozorom, nie daje żadnych korzyści, a wręcz przeciwnie – przyczynia się do obniżenia rolniczeji ekologicznej wartości gleby. Naukowcy systematycznie informują, że stosowanie takich praktyk nie poprawia jej żyzności. Niszczone są wówczas nie tylko suche części traw, ale również ich systemy korzeniowe, kultury bakteryjne, wiele gatunków fauny bezkręgowej, która przyczynia się do poprawy struktury gleby. Ziemia staje się jałowa. Płomienie zabijają wszystkie żywe istoty zamieszkujące trawę i glebę. Zagrożone są mrówki, a przecież jedna ich kolonia może zniszczyć w ciągu roku do 4 milionów szkodliwych owadów. Giną również biedronki żywiące się głównie mszycami, a są sprzymierzeńcami ludzi w walce ze szkodnikami.
Pożary traw są niebezpieczne dla zapylaczy. Dym uniemożliwia pszczołom i trzmielom oblatywanie łąk. Padają one ofiarą żywiołu, co powoduje zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów, a w konsekwencji prowadzi do obniżenia plonowania roślin.
Są również groźne dla ptaków, płazów, gadów i drobnych ssaków. Ogień niszczy siedliska tych zwierząt, ich gniazda, nory i legowiska. Wiosna to okres składania jaj, wykluwania się piskląt, przychodzenia na świat młodych, które są bezbronne wobec ognia i dymu. Zjawisko to wpływa również negatywnie na środowisko życia dużych zwierząt leśnych, takich jak sarny, jelenie czy dziki oraz miejsca bytowania drobnej zwierzyny łownej, m.in. bażantów, kuropatw czy zajęcy. Niszczycielska siła żywiołu prowadzi do zachwiania równowagi ekologicznej w przyrodzie.
Wypalanie roślinności jest również jedną z przyczyn zatruwania atmosfery. Uwalniane w tym procesie: dwutlenek węgla, węglowodory aromatyczne i dioksyny, są szczególnie niebezpieczne dla ludzi.
Zatem łatwo sobie wyobrazić, jak duże spustoszenie powoduje w przyrodzie ogień i co złego dzieje się pod wpływem jego płomieni.
Przyłączmy się wszyscy do kampanii „STOP POŻAROM TRAW”, a przyczynimy się
do zmniejszenia skali tego zjawiska.
