Obszar Szanieckiego Parku Krajobrazowego obejmuje tereny o zróżnicowanej rzeźbie. Przeważają tereny suche o płytkiej warstwie gleby z licznymi wychodniami skalnymi i zjawiskami krasowymi. Najważniejszymi siedliskami zwierząt na terenie Parku są więc kserotermy. Fauna paku występuje ponadto na terenach leśnych i wodno – błotnych reprezentowanych przez wilgotne łąki oraz stawy rybne.
Wśród bezkręgowców ciekawie prezentuje się entomofauna związana z siedliskami muraw kserotermicznych, a wśród niej bogata fauna motyli. Najbardziej wartościowe jest występowanie najliczniejszej w Polsce populacji motyla, modraszka gniadego. Innymi cennymi gatunkami są modraszek – baton, dorylas i eumedon czy powszelatek chabrowiec.
Na obszarze łąk za progiem Płaskowyżu Szanieckiego stwierdzono występowanie rzadkiego gatunku muchy Dasypogon diadema. Wielkość jej ciała sięga aż 24 mm, pojawia się od czerwca do sierpnia. Zwana jest przez entomologów „czarnym diabeł”, co do pewnego stopnia usprawiedliwia czarny kolor ciała i obyczaje, jest bowiem drapieżnikiem polującym na inne owady, zwłaszcza błonkoskrzydłe.
Cennym przedstawicielem malakofauny na obszarze Parku jest chroniony ślimak żółtawy, przywiązany do ciepłolubnych terenów.
Teren Parku suchy i kamienisty generalnie nie sprzyja występowaniu płazów. Płytkie zbiorniki wodne występujące w kamieniołomach i zagłębieniach krasowych są zwykle są wykorzystywane przez żaby z grupy żab zielonych oraz ropuchy zielone jako miejsce rozrodu. Podobnie stawy rybne są dość znaczącą ostoją żab zielonych.
Wśród gadów najcenniejszym elementem jest występowanie chronionego gatunku – gniewosza plamistego. W gady obfitują szczególnie siedliska kserotermiczne, zwłaszcza eksponowane na słońce zbocza, gdzie niezwykle licznie spotykana jest jaszczurka zwinka.
Wartości fauny Szanieckiego Parku Krajobrazowym podnosi występowanie stanowiska lęgowego błotniaka łąkowego oraz gnieżdżenie się kulona. Pierwszy zasiedla wilgotne łąki drugi preferuje szczytowe tereny pokryte rumoszem skalnym lub ubogą gleba inicjalną, na której rośnie skąpa roślinność. Na uwagę zasługuje występowanie gatunków ptaków wodno – błotnych: rybitwy zwyczajnej i czarnej, perkoza rdzawoszyjego, bąka oraz licznych gatunków kaczek (cyranka, krakwa, płaskonos). Dogodne siedlisko życia dla tak rzadkich gatunków stanowią kompleksy stawów rybnych.
W ekosystemach pól uprawnych i ugorów gnieżdżą się m.in. skowronek, potrzeszcz, trznadel, kuropatwa, pliszka żółta i świergotek polny. Biotopy kompleksów leśnych zamieszkują: grubodziób, dzięcioł duży, świstunka leśna i rudzik.
Najczęściej spotykanymi ssakami w otwartym krajobrazie Parku są lisy, zające i sarny. Na terenie stawów rybnych licznie występuje piżmak. Uwagę przykuwają ze względu na interesującą biologię życia nietoperze m.in.- nocek duży, mroczek posrebrzony, mroczek późny, karlik malutki, którym sprzyja tutaj ciepły klimat i różnorodność miejsc schronienia.
