Suchedniowsko – Oblęgorski Park Krajobrazowy położony jest w trzech okręgach: Łysogórskim, Chęcińskim i Koneckim, z tym że większa część Parku leży w okręgu Koneckim (wg. rejonizacji geobotanicznej Polski).
Głównym bogactwem przyrodniczym Parku są lasy zajmujące 90,8% jego powierzchni. Stanowią one w przeważającej większości pozostałość dawnej Puszczy Świętokrzyskiej. Siedliskami dominującymi w Parku są: siedliska żyznych lasów mieszanych i żyznych lasów mieszanych wyżynnych oraz średnio żyzne borów mieszanych świeżych.
Osobliwością florystyczną jest modrzew polski, a teren Parku stanowi jego główną ostoję w naszym kraju.
W lasach Parku można spotkać praktycznie wszystkie lasotwórcze gatunki drzew. Największy udział w drzewostanie mają: sosna – 50,2%, jodła – 26,6% i buk – 10%. W dalszej kolejności występują: świerk, dąb, brzoza, olsza, grab, osika. W runie leśnym stwierdzono obecność 346 gatunków w tym wielu objętych ochroną prawną.
W otulinie dominują tereny rolnicze zajmujące blisko 90% jej powierzchni.
Tereny nieleśne Parku i otuliny porasta roślinność zbiorowisk łąk i muraw.
Ogólnie na terenie S-O PK stwierdzono obecność ok. 1017 gatunków roślin naczyniowych dziko rosnących w tym, 56 gatunków podlegających ochronie prawnej, 23 gatunki uznane za rzadkie i zagrożone wyginięciem na terenie kraju i 58 gatunków rzadkich i zagrożonych wyginięciem w regionie świętokrzyskim.
Z roślin naczyniowych podlegających ochronie ścisłej na terenie Parku występują m.in.: kosaciec syberyjski, goryczka wąskolistna, mieczyk dachówkowaty, pełnik europejski, rosiczka okrągłolistna i długolistna, śnieżyczka przebiśnieg, lilia złotogłów, buławnik czerwony i mieczolistny, obuwik pospolity, storzan bezlistny, wierzba borowkolistna.
Z gatunków objętych ochrona częściową na uwagę zasługują: widłaki – jałowcowaty i goździsty, wawrzynek wilczełyko, tojad dzióbaty, gnidosz rozesłany storczyk plamisty, krwisty i szerokolistny, kruszczyk szerokolistny, podkolan biały i zielonawy, centuria pospolita, bagno zwyczajne i pierwiosnka wyniosła.
Z gatunków rzadkich i zagrożonych wyginięciem w Górach Świętokrzyskich występują na terenie Parku: lepiężnik biały, turzyca Davalla, żywiec dziewięciolistny, narecznica grzebieniasta, czosnek niedźwiedzi, paprotnica krucha, kokoryczka okółkowa, paprotnik kolczysty, starzec gajowy, przetacznik górski, irga czarna, gołek białawy i liczydło górskie.
W Polskiej Czerwonej Księdze Roślin znalazły się 4 gatunki występujące na terenie Parku, są to: wierzba borówkolistna, cis pospolity, storczyk krwisty i buławnik czerwony.