Chęcińsko – Kielecki Park Krajobrazowy i jego otulina zgodnie z klasyfikacją geobotaniczną leżą w dwóch krainach geobotanicznych: Świętokrzyskiej (Okręg Chęciński) oraz w niewielkim stopniu w Miechowsko-Sandomierskiej (Okręg Staszowski).

Lasy w Ch-K PK w odróżnieniu od pozostałych Parków Gór Świętokrzyskich pokrywają 37% powierzchni Parku i jego otuliny. Większe kompleksy leśne występują w obrębie Pasm: Dymińskiego, Posłowickiego, Grzyw Korzeckowskich, Wzgórz Wilkomijskich oraz w okolicach Małogoszcza i Wolicy.

Wśród typów siedliskowych lasu dominują: bór świeży i las mieszany świeży, bór mieszany świeży, las mieszany wyżynny.

Największy udział procentowy w drzewostanach ma sosna (70%), pozostałe lasotwórcze gatunki to: jodła, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, brzoza, buk, olsza, modrzew, osika, grab, lipa drobno i szerokolistna. Na miano osobliwości florystycznej Parku zasługuje „świetlista dąbrowa” występująca w przyszczytowych partiach Grzyw Korzeckowskich oraz w rezerwacie Milechowy. Jest to zespół charakterystyczny dla obszarów śródziemnomorskich.

Jednak nie lasy, a półnaturalne i antropogeniczne zbiorowiska łąkowe, pastwiska, zespoły i zbiorowiska ubogich muraw bliźniczkowych zajmują w Parku największe powierzchnie. Ich uzupełnieniem są łąki trzęślicowe i owsicowe. Ponadto, niezwykle interesujące botanicznie są ciepłolubne murawy kserotermiczne z rzadkim zespołem omanu wąskolistnego, niespotykane poza Ponidziem na niżu Polski. Roślinność kserotermiczna występuje w pasie wzniesień od Góry Miedzianki do Chęcin, w obrębie Grząbów Bolmińskich, na wzgórzach koło Małogoszcza, Karsznic i Starochęcin oraz na południe od Wolicy. Z roślin kserotermicznych w Parku można spotkać: omana wąskolistnego i szorstkiego, dziewięćsiła bezłodygowego, sasankę łąkową i otwartą, astra gawędkę, goryczki: wąskolistną, orzęsioną i krzyżową, len złocisty, lucernę kolczastostrąkową, ożankę właściwą oraz wisienkę karłowatą.

Na terenie Parku stwierdzono obecność 1148 gatunków roślin naczyniowych dziko rosnących. 78 gatunków podlega ochronie krajowej, 36 uznanych jest za rzadkie i zagrożone wyginięciem w skali kraju a 101 w skali regionu. Liczby te świadczą o wyjątkowym bogactwie gatunków flory Chęcińsko-Kieleckiego Parku Krajobrazowego.

Z roślin objętych ochroną ścisłą występują: miłek wiosenny, wężymord stepowy, groszek szerokolistny, lilia złotogłów, buławnik mieczolistny i czerwony, cztery gatunki goryczki, mieczyk dachówkowaty, lilia złotogłów, sasanki otwarta i wiosenna, dzwonecznik wonny, len złocisty i wiele innych.

Z roślin objętych ochroną częściową stwierdzono obecność takich roślin jak: tojad dzióbaty, zawilec wielkokwiatowy, orlik pospolity, parzydło leśne, dziewięćsił bezłodygowy, pomocnik baldaszkowy, pluskwica europejska, storczyki plamisty i szerokolistny, wawrzynek wilczełyko, naparstnica zwyczajna, kocanka piaskowa, centuria pospolita, gnieźnik leśny i wiele innych.

Rośliny uznane za rzadkie i zagrożone w regionie to m.in.: miłek wiosenny, czosnek niedźwiedzi, turzyca cienista, ostrożeń krótkołodygowy, siwy i pannoński, groszek szerokolistny, pięciornik wiosenny, wężymord stepowy, kokorycz pusta, jastrzębiec wierzchotkowy, irga czarna, pępawa miękka.

Do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin wpisanych jest 11 gatunków m.in: groszek szerokolistny, wyblin jednostronny, wisienka karłowata, sasanka wiosenna.

Start typing and press Enter to search

Skip to content